روزهای آشفتهء من...

سلام 

بعضی اوقات انقدر آشفته میشم که دلم میخواد بذارم برم.کجا؟نمیدونم.ولی احساسی که بدون محمد حتی تو خیالاتم سراغم میاد دیوونم میکنه. 

این روزا از همون روزاییه که اگر محمد نبود ترجیح میدادم حداقل اینجا نباشم.دلتنگی برای خانواده از یک طرف٫وابستگی به محیط تهران از طرف دیگه منو سخت سرگردون کرده.دلم برای پدرم تنگ شده.

فقط با محمد دوام میارم.خیلی چیزا باعث فشار روحیم میشه.انقدر که اکثر مواقع با کوچکترین بهانه گریه میکنم.که بازم محمد آرامبخش روحم میشه. 

گاهی فکر میکنم یعنی این روزا تموم میشن؟؟؟؟؟