دومین پست:مهر

سلام ما  به همه ی شما دوستای عزیز و گلمون.....

واقعا از همه شما ممنونیم به خاطر این همه لطف

..................................................................

دومین پست:

موضوع: مهر

برگرفته از کتاب پیامبر و دیوانه نوشته جبران خلیل جبران ترجمه نجف دریا بندری

هنگامی که مهر شما را فرا میخواند،از پی اش بروید،گرچه راهش دشوار و ناهموار است.

وچون بالهایش شما را در بر میگیرند،وا بدهید،اگر چه شمشیری در میان بالهایش نهفته باشد و شما را زخم برساند.

و چون با شما سخن می گوید او را باور کنید ،اگر چه صدایش رویاهای شما را بر هم زند،

چنان که باد شمال باغ را ویران میکند.

زیرا که مهر در همان دمی که تاج بر سر شما میگذارد شما را مصلوب میکند.

همچنان که می پروراند،هرس میکند.

همچنان که از قامت شما بالا میرود و نازک ترین شاخه ها تان را که در افتاب می لرزند

نوارش میکند،

به ریشه ها تان که در خاک چنگ انداخته اند فرود می اید و انها را تکان میدهد.

شما را مانند بافه های جو در بغل میگیرد.

شما را میکوبد تا برهنه کند.

شما را میبیزد تا از خس جدا سازد.

شما را می ساید تا سفید کند.

شما را می ورزد تا نرم شوید؛

و انگاه شما را به اتش مقدس خود می سپارد تا نان مقدس شوید،بر خوان مقدس خداوند.

همه ی این کارها را مهر با شما میکند تا رازهای دل خود را بدانید،

و با این دانش به پاره ای از دل زندگی مبدل شوید.

اگر از روی ترس فقط پی ارام مهر و لذت مهر باشید،

پس انگاه بهتر است تن برهنه خود را بپوشانید و از زمین خرمن کوبی مهر دور شوید،

و به ان جهان بی فصلی که بروید که در ان می خندید اما نه خنده ی تمام را،

می گر یید امانه تمام اشک را.

مهر چیزی نمی دهد مگر خود را،و چیزی نمیگیرد مگر از خود.

مهر تصرف نمی کند،و به تصرف در نمی اید؛زیرا که مهر بر پایه ی مهر پایدار است.

هنگامی که مهر می ورزید مگویید ((خدا در دل من است،))بگویید((من در دل خدا هستم.))

و گمان مکنید که میتوانید مهر را راه ببرید،زیرا مهر اگر شما را سزاوار بشناسد شما را راه خواهد برد.

مهر خواهشی جز این ندارد که خود را تمام سارد.

اما اگر مهر میورزید شما را باید که خواهشی داشته باشید،زنهار که خواهش ها این ها باشند:

اشنا شدن با درد مهربانی بسیار.

زخم برداشتن از دریافتی که خود از مهر دارید،

و خون دادن از روی رغبت و با شادی.

بیدار شدن در سحر گاه با دلی اماده ی پرواز.

به جای اوردن سپاس یک روز دگر برای مهر ورزی

اسودن در هنگام نیمروز و فرو شدن در خلسه مهر

بازگشتن با سپاس به خانه در پسین گاهان و انگاه به خواب رفتن با دعایی در دل برای کسانی که دوست شان می دارید، با نغمه ی ستایشی بر لب.